Miejscowość leżąca na drugiej pod względem wielkości wyspie archipelagu Balearów Minorce. Została założona w XVI wieku kiedy wybudowano tu zamek dla ochrony przed berberyjskimi piratami. Zamek został jednak zburzony w XVIII w. Do obecnych czasów przetrwała tylko strażnica.
poniedziałek, lutego 28, 2011
99 Hiszpania, Fornells
98 Wielka Brytania, Bamburgh
Miejscowość w hrabstwie Northumberland na wschodnim wybrzeżu Anglii.
Najbardziej znana ze swojego zamku. Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 547 roku, został on zniszczony przez Wikingów w 993 roku. Został odbudowano. Przez swoje położenie był często miejscem walk i szkockich najazdów. W 1464 podczas Wojny Dwóch Róż został pierwszym angielskim zamkiem zdobytym przy pomocy artylerii.
Najbardziej znana ze swojego zamku. Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 547 roku, został on zniszczony przez Wikingów w 993 roku. Został odbudowano. Przez swoje położenie był często miejscem walk i szkockich najazdów. W 1464 podczas Wojny Dwóch Róż został pierwszym angielskim zamkiem zdobytym przy pomocy artylerii.
Etykiety:
Anglia,
Bamburgh,
swap,
Wielka Brytania
piątek, lutego 25, 2011
97 Rosja, Kiży
Cerkiew Przemienienia Pańskiego na wyspie Kiży na jeziorze Onega na północy Rosji.
Cerkiew ostała zbudowana w 1714 roku na miejscu starej, spalonej po uderzeniu pioruna. Jej wysokość to 37 m, została ona zbudowana z drewna, bez gwoździ (z wyjątkiem fragmentów iglic na kopułach, które zostały przybite maleńkimi gwoździami). Cerkiew zwieńczają 22 kopuły. Świątynia należy do typu "letnich", co oznacza, że zimą nie odprawia się tam nabożeństw.
W 1990 roku została wpisana na listę UNESCO.
Cerkiew ostała zbudowana w 1714 roku na miejscu starej, spalonej po uderzeniu pioruna. Jej wysokość to 37 m, została ona zbudowana z drewna, bez gwoździ (z wyjątkiem fragmentów iglic na kopułach, które zostały przybite maleńkimi gwoździami). Cerkiew zwieńczają 22 kopuły. Świątynia należy do typu "letnich", co oznacza, że zimą nie odprawia się tam nabożeństw.
W 1990 roku została wpisana na listę UNESCO.
środa, lutego 23, 2011
96 Francja, Etretat
Miejscowość we Francji, w regionie Górna Normandia, w departamencie Seine-Maritime.
Najbardziej znana ze swoich klifów i mostów skalnych. Ten widoczny na pocztówce nazywa się Porte d'Aval. Samotna skała obok to l'aiguille czyli igła.
Najbardziej znana ze swoich klifów i mostów skalnych. Ten widoczny na pocztówce nazywa się Porte d'Aval. Samotna skała obok to l'aiguille czyli igła.
niedziela, lutego 20, 2011
95 Niemcy, Karlsruhe
Miasto w południowo-zachodnich Niemczech w Badenii-Wirtembergii. Położone nad rzekami Alb i Pfinz.
Miejski ogród botaniczny został założony przez margrabiego Karola III Wilhelma Badeńskiego. W latach 1853-1857 zbudowano 3 budynki dla roślin. Zostały one zniszczone podczas Drugiej Wojny Światowej. Ich odbudowę podjęto w latach 50.
Miejski ogród botaniczny został założony przez margrabiego Karola III Wilhelma Badeńskiego. W latach 1853-1857 zbudowano 3 budynki dla roślin. Zostały one zniszczone podczas Drugiej Wojny Światowej. Ich odbudowę podjęto w latach 50.
94 Rosja, Gelendżik
Popularny kurort położony w Kraju Krasnodarskim na kaukaskim wybrzeżu Morza Czarnego nad Zatoką Gelendżycką.
3 tysiące lat p.n.e. pierwsze osadnictwo w tym rejonie, po którym pozostały ślady w postaci megalitycznych dolmenów. W IV wieku n.e. nad zatoką założona została grecka osada handlowa Torik, potem miasta bizantyjskie Pagry i Jeptała. Później zamieszkana przez Adygów, nazwa od tureckiego słowa "gelend-żik", co oznacza białą niewiastę.
Od XV wieku do 1829 roku w Imperium Osmańskim. W 1831 założona rosyjska osada Gelendżik przez generała J.A. Bierchmana. W latach 1854-1857 w czasie wojny krymskiej zniszczony i dopiero w 1864 powstała wojskowa stanica Gelendżikskaja, od 1896 wielonarodowa wieś.
W roku 1900 otwarto tu pierwsze sanatorium. W 1915 nadano status miasta.
3 tysiące lat p.n.e. pierwsze osadnictwo w tym rejonie, po którym pozostały ślady w postaci megalitycznych dolmenów. W IV wieku n.e. nad zatoką założona została grecka osada handlowa Torik, potem miasta bizantyjskie Pagry i Jeptała. Później zamieszkana przez Adygów, nazwa od tureckiego słowa "gelend-żik", co oznacza białą niewiastę.
Od XV wieku do 1829 roku w Imperium Osmańskim. W 1831 założona rosyjska osada Gelendżik przez generała J.A. Bierchmana. W latach 1854-1857 w czasie wojny krymskiej zniszczony i dopiero w 1864 powstała wojskowa stanica Gelendżikskaja, od 1896 wielonarodowa wieś.
W roku 1900 otwarto tu pierwsze sanatorium. W 1915 nadano status miasta.
poniedziałek, lutego 14, 2011
93 Rosja, Dobrianka
Miasto w Kraju Permskim nad rzeką Kamą. Pierwsze informacje o załoóżonej tu osadzie pochodzą z 1623 roku. Miasto bardzo rozwinęło się w 1752 roku po wybudowaniu tu huty lecz prawa miejskie uzyskało dopiero w 1943 r. Na kartce znajduję się wybudowany na początku XX w. dom należący do kupca.
Podobne budynki stoją w oddalonym o 60 km. Permie, który w XIX wieku był miastem kupieckim. Każdy z tych budynków był wybudowany według specjalnych planów i pokazywał ambicje oraz osobowość zamieszkującego go kupca.
Podobne budynki stoją w oddalonym o 60 km. Permie, który w XIX wieku był miastem kupieckim. Każdy z tych budynków był wybudowany według specjalnych planów i pokazywał ambicje oraz osobowość zamieszkującego go kupca.
piątek, lutego 11, 2011
92 Rosja, Perm
Jedna z głównych ulic w rosyjskim mieście Perm. Znajduje się przy niej Państwowa galeria sztuki. Jest uważana za najlepsze i najbardziej znane muzeum w rejonie gór Ural. Posiada ponad 40 tyś. eksponatów ikon, obrazów olejnych, rzeźb oraz rysunków.
czwartek, lutego 10, 2011
91 Wielka Brytania, Zamek Alnwick
Zamek położony w północnej Anglii, w mieście Alnwick w hrabstwie Northumberland. Wybudowany w 1096 by chronić północną granicę Anglii przed najazdami Szkotów. Zamek ma burzliwą historię. W 1138 roku przejął nad nim kontrole Dawid I Szkocki, a w roku 1172 i ponownie 1174 oblegał go inny szkocki król Wilhelm I Lew. W 1212 rozkazano go nawet wyburzyć jako karę za próbę zdrady monarchy. Rozkaz jednak zlekceważono. W 1309 kupił go pierwszy baron Percy i do tej pory jest to własność tej samej rodziny. Zamek przechodził liczne przebudowy i renowacje w wiekach XVI, XVIII i XIX.
Otoczony jest pięknym parkiem którego początki sięgają 1750 roku. A od 1997 trwa jego rewitalizacja.
Zamek był planem filmowym dla wielu filmów i seriali. W 2001 i 2002 kręcono tu dwie pierwsze części Harry'ego Pottera. W 1991 Robin Hood: książę złodzieji a w ubiegłym roku najnowszą wersję przygód banity z lasu Sherwood.
Otoczony jest pięknym parkiem którego początki sięgają 1750 roku. A od 1997 trwa jego rewitalizacja.
Zamek był planem filmowym dla wielu filmów i seriali. W 2001 i 2002 kręcono tu dwie pierwsze części Harry'ego Pottera. W 1991 Robin Hood: książę złodzieji a w ubiegłym roku najnowszą wersję przygód banity z lasu Sherwood.
Etykiety:
Anglia,
swap,
Wielka Brytania,
Zamek Alnwick
wtorek, lutego 08, 2011
90 Czechy, Willa Tugendhatów
Luksusowy dom jednorodzinny w Brnie, dzieło niemieckiego architekta Ludwiga Miesa van der Rohe. Willa została zbudowana w latach 1929-1930 w północnej części leżącego dziś w Czechach(wtedy Czechsłowacja) Brna dla przemysłowca Fritza Tugendhata i jego żony Grety. Wkrótce stała się symbolem architektury modernistycznej.
Rodzina Tugendhatów, którzy byli Żydami, opuściła Czechosłowację w końcu lat 30. w obawie przed nazistami i nigdy do kraju nie powróciła, osiedlając się w Szwajcarii. Dom po II wojnie światowej był wykorzystywany do różnorodnych celów, m.in. jako salki gimnastyczne oraz rządowy ośrodek wypoczynkowy. W 1992 r. w tym miejscu spotkali się przedstawiciele Czechosłowacji, którzy rozmawiali o jej podziale. Obecnie willa należy do skarbu państwa i oczekuje na remont.
Willa Tugendhatów została zapsana na liście światowego dziedzictwa UNESCO w 2001 roku.
Rodzina Tugendhatów, którzy byli Żydami, opuściła Czechosłowację w końcu lat 30. w obawie przed nazistami i nigdy do kraju nie powróciła, osiedlając się w Szwajcarii. Dom po II wojnie światowej był wykorzystywany do różnorodnych celów, m.in. jako salki gimnastyczne oraz rządowy ośrodek wypoczynkowy. W 1992 r. w tym miejscu spotkali się przedstawiciele Czechosłowacji, którzy rozmawiali o jej podziale. Obecnie willa należy do skarbu państwa i oczekuje na remont.
Willa Tugendhatów została zapsana na liście światowego dziedzictwa UNESCO w 2001 roku.
Etykiety:
Brno,
Czechy,
swap,
UNESCO,
Willa Tugendhatów
poniedziałek, lutego 07, 2011
89 Wielka Brytania, Akwedukt Pontcysyllte
Położony w północno-wschodniej Walii akwedukt który umożliwia kanałowi Llangollen pokonanie doliny rzeki Dee.
Zaprojektowany przez inżyniera Thomasa Telforda, otwarty w 1805 roku po 10 latach budowy ma 307 m długości oraz 38 m wysokości i jest najdłuższym i najwyższym akweduktem w Wielkiej Brytanii.
W 2009 roku wpisany na listę UNESCO.
Zaprojektowany przez inżyniera Thomasa Telforda, otwarty w 1805 roku po 10 latach budowy ma 307 m długości oraz 38 m wysokości i jest najdłuższym i najwyższym akweduktem w Wielkiej Brytanii.
W 2009 roku wpisany na listę UNESCO.
Etykiety:
Akwedukt Pontcysyllte,
Anglia,
swap,
UNESCO,
Walia,
Wielka Brytania
sobota, lutego 05, 2011
88 USA, Park Narodowy Olympic
Park narodowy położony w północno-zachodniej części stanu Waszyngton w Stanach Zjednoczonych. Teren parku obejmuje znaczną część półwyspu Olympic.
Obszar parku można podzielić na trzy podstawowe regiony: wybrzeże Oceanu Spokojnego, góry Olympic oraz umiarkowane lasy deszczowe. Najwyższym szczytem gór Olympic jest Olympus 2,432 m.n.p.m.
Park został utworzony w 1938 roku.
W 1981 park został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Obszar parku można podzielić na trzy podstawowe regiony: wybrzeże Oceanu Spokojnego, góry Olympic oraz umiarkowane lasy deszczowe. Najwyższym szczytem gór Olympic jest Olympus 2,432 m.n.p.m.
Park został utworzony w 1938 roku.
W 1981 park został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Etykiety:
Park Narodowy Olympic,
swap,
UNESCO,
USA,
Waszyngton
środa, lutego 02, 2011
87 Wietnam, Ha Long
Zatoka w północnej części Wietnamu u ujścia rzeki Bach Dang do Morza Południowochińskiego. Po polsku jej nazwa to Zatoka Lądującego Smoka. Zajmuje powierzchnię 1500 km², na której rozsianych jest ok. 1900 skalistych wysp i wysepek. Większość wysp ma formę wapiennych słupów wyłaniających się wysoko ponad powierzchnię wody. Wapienne podłoże sprzyja powstawaniu licznych jaskiń i grot.
W 1994 roku wpisana na listę UNESCO.
Według chińskich znaków zodiaku 2011 rok jest rokiem królika. Wietnamczycy zamiast tego znaku jako jedyni używają znaku kota. Znaczki wydane z tej właśnie okazji.
W 1994 roku wpisana na listę UNESCO.
Według chińskich znaków zodiaku 2011 rok jest rokiem królika. Wietnamczycy zamiast tego znaku jako jedyni używają znaku kota. Znaczki wydane z tej właśnie okazji.
wtorek, lutego 01, 2011
86 Wielka Brytania, mur Hadriana
Mur Hadriana to rzymski mur obronny w północnej Brytanii wybudowany w latach 121-129 n.e. w czasach cesarza Hadriana. Na odcinku od wsi Bowness nad zatoką Solway Firth do twierdzy Segedunum w Wallsend nad rzeką Tyne.
Wybudowali go stacjonujący w Brytanii żołnierze legionów rzymskich. W założeniu konstrukcja miała jedynie utrudniać przemieszczanie się między południową i północną częścią wyspy, a strzec tego miały rozmieszczone co 500 metrów wieże strażnicze i co 1,5 kilometra niewielkie forty. Długość tej budowli wynosiła 117 km, szerokość 3 m, a wysokość do 5-6 m. W części wschodniej mur był wzniesiony z kamienia, a w zachodniej z darni.
Mur Hadriana stracił na swym znaczeniu i zaczął popadać w ruinę, gdy następca Hadriana, Antoninus Pius, wybudował na północ od niego nowe fortyfikacje, zwane murem Antoninusa. Jednak później Rzymianie wyparci z wału Antoninusa powrócili na wał Hadriana, który odnowili.
W 1987 roku wpisany na listę UNESCO.
Wybudowali go stacjonujący w Brytanii żołnierze legionów rzymskich. W założeniu konstrukcja miała jedynie utrudniać przemieszczanie się między południową i północną częścią wyspy, a strzec tego miały rozmieszczone co 500 metrów wieże strażnicze i co 1,5 kilometra niewielkie forty. Długość tej budowli wynosiła 117 km, szerokość 3 m, a wysokość do 5-6 m. W części wschodniej mur był wzniesiony z kamienia, a w zachodniej z darni.
Mur Hadriana stracił na swym znaczeniu i zaczął popadać w ruinę, gdy następca Hadriana, Antoninus Pius, wybudował na północ od niego nowe fortyfikacje, zwane murem Antoninusa. Jednak później Rzymianie wyparci z wału Antoninusa powrócili na wał Hadriana, który odnowili.
W 1987 roku wpisany na listę UNESCO.
Etykiety:
Anglia,
mur Hadriana,
swap,
UNESCO,
Wielka Brytania
Subskrybuj:
Posty (Atom)